FLORET SPORTOWY   

Floret sportowy     uchwyt typu belgijskiego (anatomiczny)

więcej

 Linki :   heinz-soyer.pl  -  ratownictwo.com.pl  -  langaindustrial.pl  -  resqtec.pl  - 

sava.info.pl  -  vetter.pl  -  wodkan.eu  -  zumro.pl  -  dziembowska.pl  -  soyer.co 

PL  |  EN  |  DE 

SZERMIERKA - FLORET   

W    połowie    XVII    wieku    we    Francji,    za    panowania    "Króla Słońce"   Ludwika   XIV,   znakomitego   szermierza,   miłośnika   i opiekuna   tej   sztuki,   do   sal   szermierczych   wprowadzono nową    broń    -    floret.    Nazwa    pochodzi    od    francuskiego słowa   "la   fleur"   -   kwiat,   ponieważ   zakończony   ochronnym metalowym       poszerzeniem       sztych       głowni       floretu pierwotnie przypominał pączek kwiatu.  Floret    powstał    jako    broń    treningowa    przeznaczona    do nauki     walki     bronią     "ostrą",     początkowo     rapierem,     a później szpadą dworską.  Pomimo    swojej    pierwotnej    funkcji,    broni    tej    używano również   do   rozstrzygania   sporów.   W   pierwszej   połowie   XIX wieku   we   Francji,   pojedynki   na   zaostrzone   florety   cieszył się   niezwykłą   popularnością.   Przez   długi   czas   florety   były jedyną   bronią   pojedynkową   urzędowo   dozwoloną   w   armii francuskiej.     Dopiero     wydany     w     1890     roku     okólnik podpisany   przez   Ministra   Wojny   M.   de   Freycineta   zezwalał na   pojedynki   na   szpady   oficerom   w   formacjach   pieszych, a   na   szable   w   oddziałach   konnych.   Niemniej   jednak,   w długim    okresie    swojego    rozwoju    szermierka    na    florety była   głównie   traktowana   jako   ćwiczenia   przygotowujące do    prawdziwej    walki,    a    potem    również    jako    swoista rekreacja ruchowa.  Konstrukcja     pierwszych     floretów     francuskich,     w     XVII wieku,    opierała    się    na    prostym    uchwycie    o    przekroju kwadratowym    lub    okrągłym    oraz    jelcu    w    postaci    kilku obłęków   z   prętów   metalowych,   nieco   przypominających znacznie      uproszczoną      oprawę      rapierową.      Głownie floretowe     początkowo     były     płaskie,     później     dopiero zyskały    przekrój    kwadratu    i    prostokąta.    Sztych    głowni zabezpieczał    niewielkich    rozmiarów    metalowy    guziczek (punta),   na   który   nakładano   jeszcze   skórę,   dla   ochrony przed zranieniem ćwiczących.  Obecna   budowa   floretu   typu   francuskiego   jest   wynikiem długich   przemian   i   przeobrażeń.   Składa   się   z:   głowni   o przekroju    kwadratowym    i    długości    90cm,    niewielkiego kosza   w   kształcie   okrągłej   tarczki   (o   średnicy   max.12cm) oraz   lekko   profilowanego   w   dwóch   płaszczyznach   trzonu rękojeści i stanowiącej niejako jego przedłużenie głowicy. Włosi   w   konstrukcji   floretów   wykazali   swoje   przywiązanie do   tradycji   rapieru.   Pierwsze   florety   włoskie   miały   bardzo długie   głownie,   a   oprawy   oprócz   tarczki   posiadały   również jelec   i   oślą   podkowę.   Ze   względu   na   taką   formę   oprawy, głownie   włoskie   musiały   posiadać   ricasso   przystosowane do    trzymania    palcem    wskazującym    i    kciukiem,    tak    jak niegdyś    rapiery.    Floret    włoski    przetrwał    w    szermierce sportowej   do   połowy   XX   wieku,   kiedy   to   właściwie   przestał być       używany       i       został       wyparty       przez       belgijską (anatomiczną) oprawę floretową. Od   początku   istnienia   floretu,   w   ćwiczeniach   i   walkach   tą bronią      stosowano      pewne      przepisy      umowne,      tzw. konwencje   floretowe,   takie   jak:   pierwszeństwo   natarcia, pierwszeństwo   odpowiedzi   i   bardzo   znaczne   ograniczenie pola   trafienia.   Potem   dodano   jeszcze   pierwszeństwo   linii. Powyższe     zasady,     powstałe     jeszcze     w     XVII     wieku, przetrwały    z    różnymi    zmianami    i    poprawkami    do    dnia dzisiejszego        i        stanowią        podstawę        regulaminu Międzynarodowej       Federacji       Szermierczej       (FIE)       we współczesnej szermierce sportowej.  W    XX    wieku,    wraz    z    dalszym    upowszechnianiem    się szermierki    zdążającej    w    kierunku    wyczynu    sportowego, walka   na   florety   powróciła   do   swoich   realistycznych   i   na wskroś   bojowych   korzeni.   Taki   jej   obraz   utrzymał   się   do dnia    dzisiejszego    w    postaci    sportowej    szermierki    na florety.  W   ujęciu   zawodów   sportowych   floret,   przez   długie   lata, był   jedyną   bronią   białą,   jaką   uprawiały   kobiety.   Uważano bowiem,    że    szabla    z    racji    stosowanych    cięć    jest    zbyt urazowa,   a   ochronne   bluzy   szablistów   za   ciężkie.   Szpada zaś,   ze   swoim   brakiem   jakichkolwiek   zasad   umownych, jawiła     się     jako     broń     bardzo     brutalna.     Jedynie     floret odpowiadał    ówczesnemu    wyobrażeniu,    jakie    stawiano broni   przeznaczonej   dla   płci   pięknej.   Dopiero   w   drugiej połowie    XX    wieku    rozszerzono    udział    kobiet    również    w dwóch innych rodzajach broni szermierczej.   

FLORET SPORTOWY  

Floret sportowy     uchwyt typu francuskiego  

więcej

FLORET SPORTOWY  

Floret sportowy     uchwyt typu włoskiego   

więcej